We proberen Lara te leren dat alle diertjes respect verdienen, ook de ambetante kriebel-kruip diertjes...
Dus, wormen zijn lief, we nemen die dan in ons hand en laten hem kriebelen op haar hand, eerst was ze er zo niet voor te vinden, tot ik vertelde dat toen ik haar leeftijd had ik een worm als vriendje had, en dus was zij ineens ook vriendjes met de worm van de dag.
Deze middag ben ik de afwas aan't doen wanneer Laar ineens komt afgelopen, iets voorzichtig in haar handje houdend, het afschermend voor alle kwaad...
'Mama kijk een klein wormke'
'AAAAaaaaaaaaaaaaargh' (in mijn binnenste) mijn buitenste zei: 'Lara, die kleine wormkes die nemen we niet op, ze zijn te klein' en we zijn't wormke voorzichtig op de grond gaan zetten
Ze had namelijk een dode made in haar hand........AAAAAAAAAAAAAAAAAAaaaaaaaaaargh
shake shake bibberdebibber juk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten